در دوران قدیم کارکرد اعضای مختلف بدن برای انسان ها ناشناخته بود ولی با پیشرفت علم رفته رفته پرده از راز و عملکرد این ارگان های اسرار آمیز برداشته شد. با این وجود حتی در قرن بیست و یکم نیز هنوز عضو هایی در بدن وجود دارند که دانشمندان درک کامل و درستی از عملکرد و دلیل وجود آن ها ندارد.


۱- غده صنوبری (The epiphysis)

این غده هورمون ملاتونین ترشح می کند. هورمون ملاتونین در تاریکی تولید شده و این فرآیند توسط ریتم های شبانه روزی بدن انسان تنظیم می شود. برخی از ماهی ها، دوزیستان و خزندگان به جای غده صنوبری یک چشم اضافی کناری روی صورت خود دارند که چشم سوم آن ها به شمار می آید. این عضو اضافی سطوح مختلفی از شدت نور را درک می کند اما توانایی تولید تصویر را ندارد. غده صنوبری در حیوانات شبکیه و لنزهای چشمی را نیز داراست و عملکرد آن شبیه غده صنوبری در بدن انسان است: تنظیم ریتم های شبانه روزی بدن.

ممکن است که هر جا از چشم سوم یاد می شود منظور همان غده صنوبری باشد. اما در بدن انسان، غده صنوبری کارکردی مانند چشم ها ندارد.


۲- استخوان دنبالچه (The tailbone)

بسیاری از افراد می دانند که دنبالچه یکی از اعضای بدن انسان است که به دم شباهات دارد اما کسی از کارکردهای متعدد و مهم آن خبر ندارد. این ارگان کمک می کند که ماهیچه ها و رباط های مختلف که وجودشان برای عملکرد درست روده ها لازم است و سیستم ادراری-تناسلی در سر جای خود ثابت باشند. علاوه بر این استخوان دنبالچه به توزیع مناسب بار و فشار فیزیکی در هنگام تغییر  حالت بدن کمک می کند.


۳- آپاندیس (appendix)

باکتری های خاصی در بدن جانوران گیاه خوار وجود دارند که به آن ها کمک می کنند که سلولز را هضم کنند. با این وجود در انسان این باکتری ها اهمیت چندانی ندارند. آپاندیس همواره در خطر التهاب و تورم قرار دارد که در آن صورت باید سریعاً برداشته شود. به همین خاطر برداشتن آپاندیس نوزادان در آمریکا در بدو تولد برای مدت زمان زیادی امری طبیعی بود. با این وجود بعدها مشخص شد کودکانی که آپاندیس آن ها در دوران کودکی برداشته شده است به رشد ناکافی فیزیکی و مغزی مبتلا شده و بیشتر از همسالان خود بیمار می شوند.

آپاندیس مانند یک مزرعه باکتری های مفید است که درون روده های ما زندگی می کنند. افرادی که قبلا آپاندیس آن ها برداشته شده است به سختی پس از مسمومیت بهبود پیدا می کنند و سیستم ایممنی بدنشان نیز معمولا نسبت به بقیه ضعیف تر است.


۴- لوزه ها (The tonsils)

لوزه ها توده هایی از بافت لنفاوی هستند که در حلق دهانی (epipharynx) قرار گرفته اند. این غدد ما را در برابر ویروس ها و باکتری هایی که هر روزه هنگام نفس کشیدن وارد بدنمان می شوند محافظت می کنند. در مواردی که لوزه ها برای مدت طولانی متورم باقی بمانند، خود می توانند باعث عفونت شوند. در این گونه موارد پزشکان توصیه می کنند که آن ها را از حلق خارج کنیم.

با این وجود نقش ایمنی لوزه ها در بدن هنوز به طور کامل مشخص نشده است.


۵- نوک پستان در مردان

شکل نوک پستان در انسان به این موضوع مربوط می شود که درست بعد از انجام عمل لقاح، کروموزوم های ایگرگ (Y) غیرفعال می شوند و تمامی جنین ها بدین صورت شروع به رشد می کنند. در طول دومین ماه رشد جنین  ژن ها به کار می افتند. در این زمان، اولین غده های جنسی در مردان به بیضه تبدیل شده و شروع به ترشح هورمون های جنسی مردانه می کنند. به سرعت تغییراتی در بدن شکل می گیرد اما نوک سینه ها همانطور بدون تغییر می مانند.


۶- طحال (spleen)

در گذشته طحال یک معمای کامل به شمار می رفت. امروزه نیز کارکرد آن به تمامی درک نشده است اما چیزهایی نیز در مورد آن می دانیم که عبارتند از:

    این ارگان نوعی گلبول سفید (lymphocytes) و پادتن تولید می کند.
    سلول های قدیمی و پیر را از بین برده و باقیمانده آن ها را به کبد می فرستد.
    به عنوان انباری برای خون عمل می کند که در هنگام فعالیت های شدید بدنی مقداری از خون خود را وارد جریان خون می کند.


۷- سینوس های نزدیک بینی (The paranasal sinus)

هنوز توافقی بر سر نحوه عملکرد سینوس های نزدیک بینی وجود ندارد. بر اساس نظریات مختلف این سینوس ها در موارد زیر نقش دارند:

    وزن نسبی استخوان های جمجمه را کاهش می دهند.
    مانند یک تخته موج صدا عمل کرده و صدای فرد را تولید می کنند.
    با جذب ضربه و شوک عملکرد ضد آسیبی دارند.
    هوایی که تنفس می کنیم را گرم و مرطوب می کنند.


۸-  تیموس (The thymus) و غده تیموسی (thymic gland)

در تیموس سلول های تی (T cells) شکل می گیرند که با ویروس ها و انواع عفونت ها مبارزه می کنند. این فرآیند در اولین و دومین سال های زندگی بسیار به شدت صورت می گیرد و بعد از آن عملکرد تیموس به سرعت کاهش می یابد. در سن ۳۰ سالگی عملکرد این غده تقریباً به صورت کامل متوقف می شود و در افراد سالمند نیز تقریباً هیچ ردی از آن بر جا نمی ماند.


۹- ارگان میان بینی (vomeronasal organ)

این ارگان در حیوانات به خوبی تکامل یافته است. آن ها با کمک این ارگان می توانند مواد شیمیایی سبک و فرار را بو بکشند که با استفاده از حس بویایی معمولی قابل درک نیستند. همچنین حیوانات از این ارگان برای تشخیص بوی فرومون (ماده ای که حیوانات دیگر برای نشانه گذاری قلمرو یا مالکیت از خود به جای می گذارند) استفاده می کنند. شاید تا حال  متوجه گربه ای شده باشید که با دهان باز در حال بو کشیدن چیزی باشد. این کار گربه مربوط به همین ارگان میان بینی است.

انسان ها نیز این ارگان را در درون بینی خود دارند اما کارکرد آن به پیچیدگی حیوانات نیست و تنها به یک فرورفتگی ساده در حفره بینی می ماند. هنوز کارکرد دقیق این حفره در بدن انسان مشخص نشده است.


منبع: سایت برترینها